2.1.12.2.3 begünnen

begünnen
stv.
beginnen
präs. ik begünn, du begünnst, he/se begünnt, wi/ji/se begünnt
prät. ik begunn/-günn, du begunnst/-günnst, he/se begunn/-günn,
wi/ji/se begunnen/-günnen
imp. begünn!, begünnt!
pp. begunnen