2.1.12.2.3 heven

heven
unrv. (stv., jedoch prät. meistens sw.)
heben
präs. ik heev, du heevst, he/se heevt, wi/ji/se heevt
prät. ik hoov/heev, du hoovst/heevst, he/se hoov/heev, wi/ji/se hoven/heven
imp. heev!, heevt!
pp
. haven